Takvimin İlk Yaprağı

Beklenen 2019' un ilk takvim yaprağı yırtılmak üzere. Günlerdir 2018' i uğurluyor ve iyi dileklerle bekliyoruz yeni geleni. Dünden bugüne hiç bir şey değişmedi, değişmeyecek de aslında. Bu yılda da geçmiş yıllarda olduğu gibi mutlu olacağız, mutsuz olacağız, kavuşmalarımız olacak ayrılıklarımız da. Bazen bir çocuğun dünyaya gelmesiyle güleceğiz, bazen de bir yakınımızı kaybetmenin acısıyla ağlayacağız. Uzaktaki akrabalarımızın telefon numaralarını bazen hüzün ile bazen neşe ile çevireceğiz. Hastalıklarımız olacak, sonra iyileşmelerimiz. Krizlerimiz olacak yaşamın içinde, sonra da fırsata dönüşecek içlerinden bazıları. En  çok umutlarımız olacak.

Umut demişken, piyango umudum amortiyle ötelenmedi bile. En son yırtılan kağıt parçalarını apartman görevlisine teslim ettiğim çöp poşetine attım, çıkarsa ile başlayan cümledeki tüm hayallerimle birlikte. Sabah erken kalkma alışkanlığım bu yıl da devam ediyor sayın okuyucu. Dün gecenin, doğrusu sabahın ilk saatlerinde yatan ben henüz gün ağarmadan yine uyanmıştım. Yanlış anlamayın uyku problemim yok, uyuyabiliyorum yani. Sadece alışkanlık işte, kalkıp bir kaç yazıya göz atıyor, televizyona bakarken de kısa bir süre şekerleme yaparak tamamlıyorum tatil uykumu. 

Sabah ekmek almaya çıktığımda ciddi soğuk olduğunu gördüm. İzmirli için ciddi soğuk ülkemin doğusunda hangi ifadenin karşılığıdır bilemedim. Ama benim için ciddiye alınacak kadar soğuktu, normalde çok da üşümeyen biri söylüyorsa anlayın derim. Sanırım bir kaç gün böyle geçecek, İzmir' de kar bekleniyormuş. İzmir' de karın yağışını beklemek de, kar yağışını yaşamak da inanılmaz eğlencelidir. Bunu tüm samimiyetimle söylüyorum kar yağışında en çok biz eğleniyoruzdur şehir olarak, yokluklar her zaman daha kıymetli olur. Biz eğlenirken bizimle dalga geçen sayın İstanbullu Alaçatı günlerine altı ay kaldığını hatırlatırım, o günlerde biz de sizinle çok eğleniyoruz. Baştan hatırlatayım da sonra aramızda nahoş durumlar olmasın. 

Bizim sokakta insanoğlu bu sabah yeni yıla girmişti. Bir iki esnaf dışında kapalıydı dükkanlar ve sokakta kimsecikler yoktu. Sokağımızın diğer sakinleri için ise hiç bir şey değişmemişti. Köpek dostlarımız biraz üşüseler de yerli yerindeydiler. Yoklama yaptım, Paşa, Duman, Garip, Pamuk, Minik Paşa hepsi mevcuttu. Bir farklılık vardı, iri ve biraz ürkütücü bir arkadaşımız daha vardı. Gerçi boynunda tasma vardı, ama bu saatte bu soğukta niye sokaktaydı. Normalde biraz çekinirdim bu cinsten, ama bu dostumuz biraz şaşkındı. Umarım düşündüğüm olmamıştır, bir terk olayı değildir onun hikayesi. Bu çok sık yaşanan insanın  bencilliğinin fotoğrafı olan durum çok üzücü. Dostlarımızı kendi bencilliğimiz uğruna sahipleniyor, sonra da hiç bilmedikleri bir ortama terk ediyoruz. 2019 yılı ilk dileklerimden olsun bunu yapmayalım sayın okuyucu, canları koruyalım. Eve gelip sokak izlenimlerimi bizimkilerle paylaştım. 

Yılın ilk üzücü haberini de aldık. Usta oyuncu, yüreği güzel insan sayın Gülriz Sururi' yi kaybettik. Aslında kaybetmişiz de vasiyeti gereği defnedildikten sonra haberimiz olmuş. Engin Cezzar' a ve tüm büyük ustalara saygılarımızı ilet, onları da sizi de şimdiden çok özledik sayın Sururi. Bu sessiz gidişin sebebini okuduğumda çok haklı olduğunu düşündüm. Biz tören yapmayı, tören davranışını bilmiyoruz gerçekten. Cenaze sırasında cami avlusu daha çok uzun süredir görüşemediğimiz insanlarla sohbet ettiğimiz mekana dönüşmüyor mu? Her yıl kayıplarla başlamıyor mu zaten, bana mı öyle geliyor yoksa. Kayıp haberlerini arka arkaya duyuyoruz ünlüler dünyasında yılın ilk günlerinde. 

Yarın bir çok insan için mesai günü, eğer bir şekilde piyango zengini değilse. Hayret tam bilete çıkmış, yıllardır çeyrek bilete çıkmasına alışmıştık. Tercihimizi de bu alışkanlık belirliyordu bilet alırken. Gerçi bu çekilişler hakkında da epey bir şüphe haberleri okuyorum. Neyin doğru neyin yanlış olduğunun karıştığı zamanlarda yaşıyoruz. Bizimkisi adet olmak üzere alınan bir bilet, ikramiyeye çok umut bağlayanlar için üzücü durum olsa gerek.

Aile bir insanın en önemli hazinesi. Dün gece çok güzel bir aile günü yaşadık, ablama çok teşekkür ediyorum. Bazen adına yoğunluk denilen yaşam koşturması içinde ailelerimizle çok zaman geçiremiyoruz. Aile derken, anne, baba, kardeşleri de içine alan bir yapıdan söz ediyorum. Hatta yakın akrabalarla daha da geniş düşünebiliriz. 2019 yılında ben kendi adıma ailemle daha çok zaman geçirmek istiyorum. Zira yaşam çok hızlı akıp gidiyor avuçlarımızdan. Erteleyecek kadar uzun ömrümüz yok sayın okuyucu.

Kahvemi içerken olası kar yağışını bekliyorum, biz İzmirliler için kar tanelerinin uçuşması bile yağış sayılabilir. Tipi kavramına girmiyorum bile. Şimdiden keyifli günlerimiz olsun 2019 takvim yapraklarında.