Pide Kuyruğu

 Merhaba Sayın Okuyucu,

Konu başlığının da anlattığı gibi onbir ayın sultanı Ramazan ayı bereketiyle geldi. Bizim evde bunun ilk işareti sofrada baş köşeyi alan ramazan pidesidir. İnsanın babası fırın esnafı olunca ekmeğin de pidenin de hayatına kattığı anlam daha farklı oluyor. 

Özellikle pide bir telaştır, bir heyecandır fırıncı evlerinde. Ramazan ayı gelmeden hazırlık başlar, susam alınır, çörek otu alınır. Bir de usta işi var. Babam  titizdi, pideyi yapan ustaları ekmek ustalarından seçmez, sadece ramazan ayı için farklı ustalarla anlaşırdı. Kürekçi iş başı yapacak, tırnakçı ertesi gün gelecek. Ramazan ayından 15 gün önce akşam sohbet konularımız değişirdi evde. Bizim fırın kara fırındı, ama gerçek kara fırın şimdikiler gibi yandan odun beslemeli ya da doğalgazlı değil. Bu aralar hepsine kara fırın diyorlar da sizin bilginiz olsun. Kara fırın yapısında fırın ortasında kocaman delik olur, odun fırının dışında yandaki cehennemlikten verilir. İyi bir kürekçi delik çevresine ekmekleri yer değiştirir ki taban tutmasın, yoksa ekmek yanar. Ekmeklerin tabanı isten dolayı karardığı için kara fırındır zaten bu fırınlar.

Pide ramazan ayında sahura hazırlanır. O yüzden arife günü çıkar, ramazanın son gününde de çıkmaz, çünkü ertesi gün bayramdır ve sahura kalkılmayacaktır o gece. Bu akşam pide olmazsa olmaz diyerek oğlumla birlikte sohbet ederek fırının yolunu tuttuk. İftara epey süre olmasına rağmen upuzun bir kuyruk vardı. İlk günler böyle olur, özlenir çünkü. Sonrasında ekonomik nedenlerle talep azalır. Fiyat konusunda da aritmetik bir formül uygulanır. Ekmeğin ağırlığının 1,5 katı, fiyatının 2 katı pide fiyatı olarak belirlenir.

Buram buram gelen hamurun kokusunda sıra beklemek insanı çok sabırsız yapıyor. Murteza amca belli oruçlu akşamın saatleri sabrını zorlamış. Sıra ilerlemedikçe söyleniyor. Bir ara dayanamadı sen sırama bak ben bir bakayım bu kuyruk neden ilerlemiyor dedi. Ben daha abi ilerler şimdi cümlesini kurarken o tezgahın başına varmıştı bile. Geldi hala sinirli yaşlı adamı koymuşlar pidelerin başına adam yetişemiyor dedi, söylenmiş biraz. Dikkat ettim amcayı geri hizmete almışlar da sıra hızlanmış biraz. Emekli 3-5 kuruş derdinde ne yapsın gariban, yetiremeyince ekmek kapısı görmüş ama yetiremediği gibi yetiştiremiyor da pideyi.

Mustafa' yı gördüm eski arkadaşım. Hatırlayamadığım kadar uzun zaman olmuş görüşmeyeli. Ortak noktamız kalmamış tabii, havadan sudan konuştuk. Ama samimi geldi bana çünkü birbirimizden herhangi bir çıkarımız ve beklentimiz yok. Bana iyi geldi karşılaşmak. İnsan dünyadaki gün sayısını biriktirdikçe geride kalanlara özlemi artıyor. Tanıdık bir yüz görmek istiyor geçmişe dair attığı her adımda. 

Ali abi eşiyle pazarlık halinde, 2 pide mi alayım 3 mü alayım diye soruyor. Kadın yemek hazırlama derdinden bunalmış, telefondan sesi duyuluyor. İşim var kaç tane alırsan al diyor. Ali abi kendi karar veremediği için kararı eşine yükleme derdinde. Pidenin tamamı tüketilemezse senin yüzünden diyecek suç ortağı bulma derdinde. Neyse sahura kalır dediler de pide parasından daha pahalıya gelecek telefon konuşması bitti.

Biri geldi ben ekmek alacağım sıra beklemem gerekir mi dedi, hemen bir kişi el attı konuya. Abi sen öne geç al ekmeğini dedi. Bu arkadaşlar daha çok minibüslerde olur. Para uzatma ve insanları yönetme konusunda kendilerini görevli sayarlar. Minibüs şoförünün gönül elçileridir. Biri kaynak yapmaya kalktı hemen engelledi bu yardımsever kardeşimiz. Sıranın sorumluluğunu alması çok kısa zaman almıştı. 

Biraz düzen nizam, biraz iş yapan ellerin soğukluğunun ısınması, biraz fırın randımanının artması ile sıra bize geldi nihayet. Ramazanda tatlı deyince akla gelen bir kaç tatlıdan biri olan tulumba tatlımızı da yemek sonrası kahve yudumlarken yarenlik etsin diye aldık. Laf aramızda sayın okuyucu, genel olarak rütbesi diğer tatlılar arasında sönük kalan bu tatlının fiyatı ne ara bu kadar artmış, desenize nerden başlayalım konuya. Aman siyasete girmeden tatlının güzelliğini görelim siyaseti balla kapatalım.

Sayın okuyucu kahvemiz de pişti, hayırlı ramazanlar olsun hepimize. Havalar da ısındı çok şükür, ne günler yaşadık donduk resmen. Kahve içimizi ısıttı o soğuklarda çok şükür, verdiği huzur kırk yıllara değer.