Konuk Yazar-Eren Kocakaplan
Bugün bloğumda sevgili blogger arkadaşım Eren Kocakaplan'ın öyküsünü paylaşıyorum. Ben okumaktan keyif aldım, bloğuma konuk olduğu için çok teşekkür ediyorum.
ÇOCUKLUĞUM
Annem evde arkadaşıyla otururken ben de bahçede
küçük kırmızı arabamla oynuyorum. Babamın kırmızı arabasına özenip aldırdım bu
arabayı. Ama artık oyunlardan da sıkıldım. Araba sürmek istiyorum , sigara
içmek istiyorum babam gibi. Sokakta tek başıma yürürken kimse bakmasın bana
istiyorum. Birden ‘ne duruyorum’ diye sordum kendime. Ne duruyorum o zaman. Bu
küçük bedenimden büyüyerek ayrılıyorum işte o zaman. Yirmi yaşımda
sokaklardayım artık.
Babamın kırmızı arabasını sürmek benim oyuncak
arabalardan biraz daha zormuş doğrusu. Cebimde sigaram var , cüzdanımda da
ehliyetim. Annemin yaptığı gibi kahveyle içeceğim sigarayı. Sonra bir kahveci
görüp çekiyorum arabayı önüne.
Ben umursamaz adımlarımla boş bir masaya doğru
ilerlerken bir çift delici bakışlarla karşılaştım. Daha yirmisine yeni basmış
güzel bir kız. Kafese kapatılmış yırtıcı bir kuş gibi baktı gözlerime. Yardım
istiyordu sanki zindanından kurtarmam için. İçindeki ürkekliği hissettim. Sanki
, sanki onu kurtarmamamdan korkuyordu. Yaşanmışlıklarını gördüm , üzüntülerini
, hüzünlerini. Kim olsa korkardı yerinde. Hiçbir şeyin önemi kalmamış artık
onun için. Güzelliğinin nasıl hırpalanabildiğini görmüş. Oysa ben böyle bir
güzelliğe kayıtsız kalamazdım.
Kahvemden bir yudum aldıktan sonra sigaramı
çıkardım cebimden. Annemle babamın içtiği marka. Bir an bir eksiklik hissettim.
Nasıl yakacaktım ben bu sigarayı? Hiç dikkat etmemiştim sigarayı yakışlarına ,
hiç hayal etmemiştim sigarayı yakmamı. Bunun için yoktu çakmağım cebimde. Zaten
masama küllük de koyulmamış. Kahvemi alıp güzel kızın masasına oturdum.
Oturduktan sonra geldi aklıma izin istemem. Kekeledim biraz:
‘’
Şe şey masamda küllük yoktu da…’’
Hafiften gülümsedi bana. Tıpkı sahilde
yaptığım kumdan kaleyi yıkan dalga gibi gülümsedi. Ben her seferinde yeniden
yapardım o kaleyi ve her seferinde o dalga gelip götürürdü askerlerimi. Bir
savaştı bu. Yıkılan kulemin yerine yenisini yaptım. Çakmağını sormadan alıp
yaktım sigaramı. Yıkılmasın istedim kumdan kulem. Yorulmuştum artık , hem annem de
yoktu ortalıkta. Yorulunca kucağına alıp götürürdü beni.
Sigaralarımızı karşılıklı , sessizce içerken
babamı duyumsadım benliğimde. Çocukluğunun keyfini çıkar , daha dün çocuktum
demişti bir keresinde. Oysa ben daha on dakika önce çocuktum. Şimdi ise yırtıcı
bir kuşa gönlümü vermek üzereyim. Belki yavruları gibi alıp besleyecek , ömrünü
verecek bana , büyütecek beni. Belki de parçalayıp atacak bir kenara. İşte o
zaman bende ‘ daha dün çocuktum ‘ diyeceğim. Son kelime içime döküldüğümde
babam gibi rahatlayacağım. Çünkü ben daha dün çocuktum.
Son nefesimi alıp söndürdüm sigaramı. Güzel
kıza ne kadar güzel olduğunu söyleyeceğim şimdi. Garip hissettim kendimi.
Bilmediğim bir dünyada bilmediğim bir zamandayım sanki. Hem annem de yok
ortalıkta. O ise biliyor her şeyi. Nasıl büyütülür bir kalp biliyor , nasıl
hırpalanır bir güzellik biliyor. Birden yine babam geldi aklıma. O an
cesaretlendim. Ne çıkardı parçalansa gönlüm? Daha dün çocuktum ben.
Babamdan aldığım cesaretle ‘ çok güzelsin ‘
dedim. ‘ Geceleri gülümseyen yıldızlardan bile güzel. ‘ Yine gülümsedi bana ,
yine yıkıldı kumdan kulem. Sanki zafer kazanan asker gibi döndü , kaleme bakıp
tekrar güldü. Bense yorulmuştum artık. Hem annem de yoktu ortalıkta. Ayağa
kalktım , güle güle diyecektim. O benden önce davrandı konuşmak için.
‘’ Dalgaları engelleyemezsin , ama kaleni
taştan örebilirsin.’’
Arabaya bindim , eve döndüm. Bahçeye
girdiğimde beş yaşlarında bir çocuk kırmızı arabasıyla oynuyordu. Başını
okşadım. ‘ Tadını çıkar’ dedim. ‘ Ben daha dün çocuktum. ‘
Anahtar kelimeler : çocukluğum ,`çocuk ,
büyümek, kendi çocukluğum
Açıklama : Kendi çocukluğunla tanışmak
Profil : Memleketin verimli topraklarında ,
Adana’da yetiştim. Doktorluk yolundaki yolumu bu sene yarılamayı başardım.
Hayatta algının gerçek olduğuna inanırım.
Gerçek, her zaman gerçek değildir Gerçek bazen gerçek olmayandır. Gerçek olmayanın gerçeğin ta kendisi olduğunu
anladığımız zaman hayat daha keyifli bir hale bürünür. Gerçek olmayanın
peşinden koşmanız dileğiyle...
Eren Kocakaplan
Çok güzel bir öyküydü👌😊. Sana ve Eren e çok teşekkürler😊🤚
YanıtlaSilGüzel yorumunuz için ben teşekkür ederim.
SilNe güzelmiş :)
YanıtlaSilBen de beğendim. Teşekkürler..
SilAllah şansını yaver getirsin kardeş.Farklı yaşam hikayeleri beni hayata bağlıyor.İlham alıyorum...
YanıtlaSilUmarım şansı açık olur, ben de beğenerek okudum. Teşekkürler..
Silmuhteşem bir hikaye. paylaşım için teşekkürler :)
YanıtlaSilBen de çok beğendim. Teşekkürler..
SilÇok güzel... zaman çok hızlı bazen, özellikle büyürken.. özellikle son satırlar ve yazarın dileğine katılıyorum.
YanıtlaSilZaman elimizden akıp giderken farkedemiyoruz, ancak geriye baktığımızda anlıyoruz kaybettiklerimizi.
SilGüzel bir öykü olmus 😊
YanıtlaSilÇok güzel gerçekten. Eren Bey'in yüreğine sağlık.
SilEmeğine sağlık Eren Bey'in :)
YanıtlaSilÇok başarılı gerçekten. Yazıyı okurken yazının içinde akıp gidiyorsunuz.
SilÇok güzeldi. Bende dün çocuktum :(
YanıtlaSilBen de çocuktum. Teşekkürler..
SilNe güzel bir anlatımı var hikayenin. Arkadaşımızın emeğine sağlık. Size de teşekkür ederiz bu güzel hikayeyi bizlerle paylaştığınız için. :)
YanıtlaSilGüzel yorumunuz için ben teşekkür ederim.
SilNe kadar içten bir yazı olmuş. Çocukluğumuza bazen geri dönsek ne güzel olur.
YanıtlaSilAh keşke dönebilsek. Kısa bir zaman bile yeterli, teşekkürler..
Silbayıldım...ah çocukluğumuz masal gibi geldi geçti...acısıyla tatlısıyla...büyüdük ...kocaman olduk...şimdi çocuklarımız var...
YanıtlaSilZaman çabuk geçiyor, güzeldi o günler..
SilGüzel bir hikaye. Teşekkürler :)
YanıtlaSilYorum için ben teşekkür ederim.
SilAnnesinin etrafta olmayışını her satırda dile getirmesi üzdü biraz. Daha dün çocuktu, şimdi değil..
YanıtlaSilHüzünlü bir hikaye, haklısınız. Teşekkürler..
SilNe kadar güzel, ne kadar içten. Bu güzel yazılarınızı devamını diliyorum.
YanıtlaSilBen de sizin gibi düşünüyorum. Umarım yazmaya devam eder. Teşekkürler...
Silİlginç bir hikaye derin anlamlar barındırıyor.
YanıtlaSilÇok teşekkürler..
SilEren arkadaşıma ve sana çok teşekkür ediyorum bu güzel hikaye icin
YanıtlaSilZaman gerçekten o kadar çabuk geçiyor ki daha dün gibi hatırlıyorum kızım olursa adini ne koysam diye düşünürken şimdi neredeyse torun sevecek yasa geldim 😀
Zamanın her anını çok iyi değerlendirmek gerek boş yere kirmamak üzmemek dolu dolu yasayabildigimiz kadar mutlu yaşamaya çalışmalıyız diye düşünüyorum
Öncelikle çok teşekkür ederim. Ne güzel demişsiniz, zamanın her anını çok iyi değerlendirmeliyiz.
SilAh be çocukluk, güzel bir yazı teşekkürler
YanıtlaSilTeşekkürler, Eren Bey çok güzel bir öykü yazmış.
SilEren’e gelecek yasaminda basarilar diliyorum. Oyku iyi geldi sabah sabah gonlune saglik :)
YanıtlaSilBen de aynı dileği paylaşıyorum. Teşekkürler..
SilNe kadar özel bir yazı, tebrik ederim 😊😊
YanıtlaSilEren Beyin güçlü bir kalemi var, teşekkürler..
SilÇok güzeldi. Geçenlerde arkadaşımla çocukluk üzerine konuşmuştuk, üzerine okumam da ayrı keyifli oldu :))
YanıtlaSilNe güzeldir çocukluk yılları, teşekkürler..
SilKeşke hep çocuk kalsak :)
YanıtlaSilAh keşke kalabilsek. Teşekkürler..
Silne güzel bir anı olmuş..küçük bir roman okudum sanki..✔😊
YanıtlaSilBen de okurken büyük keyif aldım, teşekkürler..
Sil