Kostümlü Oyun Şenliği

Geçen hafta sonu oğlumun isteği üzerine ailece İzmirCon 2018 etkinlik günlerine katıldık. Ne yalan söyleyeyim ilk duyduğumda nasıl bir etkinlik olduğuna dair en küçük bir fikrim bile yoktu. Tabii ki ilk bilgileri oğlumdan almaya başladım. Biraz da internete baktım, gittiğimiz yere uyum sağlamak önemli sonuçta. İzmirCon kelimesi İzmir ve Convention kelimelerinden türemiş, bence de yakışmış bu isim. İşin özü iki gün süren bir oyun şenliği. Ayrıca benim şu ana kadar bilmemiş olacağımdan dertleneceğim kadar da geçmişi olan bir organizasyon. Tamamen gönüllüler tarafından organize ediliyor ve kar güdülmüyor.

Etkinliğin yapıldığı merkeze ulaştığımız anda eğleneceğimiz hissine kapıldım. Kapı girişi önünde oyun ve dizi karakterlerini canlandırran kostümlü gençler vardı. Gençler yaptıkları iş her ne olursa olsun hakkını çok iyi veriyorlar doğrusu. İçeri girdiğimizde gençlerin bir çoğu kostümlü idi. Mert bunun Cosplay olduğunun altını çizdi. Yeni bir kelime daha dağarcığıma giriyordu. Cosplay en temel çerçevede "Kostümlü Oyun" demekmiş. Bu nedenle herkes sevdiği karakterlerin kimliklerine bürünmüş. Organizasyonda görevli gençler o kadar büyük koşuşturma içindeler ki bu işi severek yaptıkları çok belli. Ortamda bir kaç kavramı hemen hissediyorsunuz, bunlar ne derseniz öncelikle emek. Kostüm giyenler de, gönüllü gençler de çok emek harcıyorlar. Ardından sevgi, hem yansıttıkları karakterleri seviyorlar besbelli, bunu detaylarda çok rahat anlayabiliyorsunuz, hem de organizasyonu çok seviyorlar. Bir başkası da merak, birbrlerinin kıyafetlerindeki detayları incelerken görüyorsunuz çoğunu. En çok da akıl diyorum ben. Çok zekice tasarlanmış giydikleri. Beni bilenler bilir ben bu nesilin gençlerini çok seviyorum. Ne istediklerini biliyorlar hayattan ve hepsi pırıl pırıl. 

Üst kata çıkarken günümüzün en popüler dizilerinden birinin karakterleri karşılıyor bizi. La Casa De Papel oyuncularını görünce kendimi Ciao Bella söylememek için zor tutuyorum. Malum ortamdaki ortalama yaşı yükselten durumundayız ve bu marş da bizim için bir o kadar anlamlı. Ellerindeki silahlar bile çok ince düşünülmüş, nerden aldılar diye düşünüyorum bir an.

Ardından gösteri salonuna giriyoruz. Cosplay yarışması olduğu öğreniyoruz içeri girince. Yerimizi aldığımızda her yanımızı kostümlü, maskeli gençlerin sardığını görüyürouz. Sanal bir dünyanın ortasına düşmüş gibiyiz. Önümdeli drakulanın kafasının üstünden izlemeye çalışıyorum sahnede olup biteni.  Etrafta bu kadar ilgi çekici kostümlü varken bu yarışmayı izlememek olmaz değil mi?

Bu gençler şaşırtmaktan hiç yorulmuyorlar beni. Ben sanıyorum ki kostümleri bir yerlerden satın alıyorlar. Bunlar zehir gibi maşallah, çoğu kendi dikiyormuş. Kıyafetleri aslına uygun tasarlıyorlar, uygun materyalleri buluyorlar ve dikiyorlar. Yarışmada ne kadar kendin dikersen jürinin kanaati o kadar fazla oluyor. Hatta silahları bile kendilerinin yaptıklarını öğrendim bu yarışma sayesinde. Emek kıyafete göre değişiyor. Genelde bir kaç ay iken bir yarışmaca bir buçuk yıl uğraştığını söyledi. Kıyafetlerin altındaki ayakkabıları bile kendi işlemlerinden geçiriyorlarmış. Kaplama, boyama gibi detaylar ekliyorlar referans karaktere göre.  Yaşımız kaç olursa olsun istediğimizi elde etmek için verdiğimiz emek hayranlık uyandırıcı.

Çektiğim çok fotoğraf oldu, ancak yüzleri belli olan genç kardeşlerimin onayı olmadan fotoğraflarını kullanmanın uygun olmayacağını düşündüm. Sosyal medyaya da yansıyan ve kendi çektiğim fotoğraflardan kıyafetin öne çıktığı örnekleri size fikir vermesi adına kullandım. Fırsatınız olursa bu etkinliğe katılıp hem gençlere destek verin hem de yaptıklarıyla gurur duyun derim. 

Yalnız bir kardeşime ayrı parantez açacağım. Hepsiyle gurur duydum ama onunla biraz daha fazla.  Bu kadar yabancı karakterin arasında bizlere Tuncel Kurtiz' i saygıyla anma fırsatı verdiği için ona sonsuz teşekkürler. Sen ne kadar ince düşüncelisin kardeşim. Ramiz dayıyla bize bu anma fırsatını verdin, emeğine, yüreğine sağlık.,

Şenlik sadece kostümlerle sınırlı değildi, oyun masalarında farklı frp oyunları, kutu oyunları oynanıyordu. Gençler hem oyun oynuyorlar, hem de stratejilerini ortaya koyuyorlardı. Konsol oyunları tanıtılıyordu. Yine standlarda atölye çalışmaları ziyaretçilere sunuluyordu. Ayrıca sevdiğiniz karakteri hatırlatan hediyelik eşya da almak mümkündü. Darth Vader ile birlikte lavaboya gitmek de ilginçti doğrusu.

Çok fazla gençliğe maruz kaldım, kendimi bir kahve içmek için cafeye attım. Algılarım çok pozitif yüklendi bu iki gün boyunca. Gençlerimizi cafenin balkonundan izledikçe,  kahvemi daha keyifli yudumladım.